Susan Gubar: "'Boş Sayfa' ve Kadın Yaratıcılığı Meselesi"

“Mona Lisa” 1911 yılında Paris’teki Louvre müzesinden çalınıp iki yıl boyunca kaybolduğunda, daha önceki 12 yıl boyunca gelenden çok daha fazla sayıda insan şaheserden geride kalan boşluğa bakmaya gelmiştir.

BARABARA CARTLAND Book of Useless Information (Lüzumsuz Bilgiler Kitabı)

Bir anlık Ovidius’un kral Pygmalion hikayesini düşünün: Kadın mizacının zaaflarından dehşete düşen bir kral, güzel fildişi bir heykel, fildişi ne kelime, kar beyazı bir fildişi heykel yapar ve ona aşık olur. Pygmalion güzeller güzeli heykeline hediyeler sunar, onu giydirir, takılarla süsler, kıvrımlarını okşar, yatağına alır ve Venüs’e karısının bu “fildişi kız” ya da onun gibi olması için yakarır. Fildişinin parmaklarının altında “balmumunun güneş ışığında ellenince erimeye yüz tutup esnemesi gibi” yumuşayınca, Pygmalion sevinçten nutku tutulur: “Bu canlı bir beden!” Yalnızca bir canlıya hayat vermekle kalmamış, arzu ettiği gibi bir kadın yaratmıştır—esnek, duyarlı, tamamen tensel. En önemlisi de, birçok erkeğin hissettiği aslında bir kadın bedeninden ve kadın bedeni tarafından yaratılanın kendisi olduğu hakikatini kabul etmenin verdiği aşağılanma duygusundan da kurtulmayı başarmıştır.